Tuesday, December 3

Amazing Thailand: Lost in Siam

Hah. Title bukan main nak sesat sesat kan. Tapi memang sesat pun hari ni. Kiranya, hari ni hari yang kelima aku di Thailand. Konon nak pergi ke floating market. Tapi bukan yang Damnoen Saduak yang 60KM dari Bangkok tu. Sebab aku malas nak cari tour dia. Jadi plan nak pergi melawat floating market di Bang Khu Wiang. Naik taxi ok. Sebab dalam google map macam dekat je. Lagi pun nak cepat, sebab aku baca, dalam pukul 7 8 pagi, floating market kat sini dah habis dah.

Tahan taxi. Pak cik taxi tu kata dia macam tau tempat tu. Macam. Disebabkan punya awal aku bangun pagi tu, lepas tu tak nak tunggu lama lama cari taxi yang memang tau tempat tu, aku naik je lah taxi tu untuk ke floating market di Bang Khu Wiang tu.

Mula nya aku baca gerak geri pak cik taxi tu, dia macam tak tahu pun tempat tu. Siap berhenti kat station minyak, tanya direction kot kot orang station minyak tu tau. Kesian pulak aku tengok. Bersungguh sungguh dia nak bawak aku ke floating market yang aku katakan tu. Lepas mintak direction, kami teruskan perjalanan. Aku nampak signboard Bang Khu Wiang tepi jalan! Siap dengan gambar floating market lagi. Aku excited sebab pak cik taxi tu bawak aku ke arah yang betul. 

Kira kira 7.30 pagi. Aku sampai di destinasi. Kosong. Scenery yang dikatakan ada sami beli belah di floating market ni pun haram nak ada. Frust aku. Dah habis ke floating market nya? Lambat sangat ke aku sampai ni? Pak cik taxi tu sembang sembang kejap dengan orang kat kawasan tu, rupa rupanya floating marketnya dah berpindah. Sedih aku. Pak cik taxi tu pun rasa macam serba salah je aku tengok sebab tak dapat tunaikan permintaan aku.

Aku apa lagi, mintak lah dia hantar aku ke train station supaya aku boleh teruskan aktiviti lain. Jadi cadangnya, tak dapat ke floating market, aku nak pergi ke Erawan Museum. Err sebenarnya aku tak pasti pun Erawan museum ni dekat mana. Itu pun sebelum keluar hostel bertenggek kat lobby dulu cari direction nak kesini. Naik lah aku train, menuju ke tempat yang di google tu, dengan bayaran train bersamaan RM5.50. Mahal jugak tu kan. 

Gambar dalam entry ni aku tak uploadkan lagi di facebook. Dah nak setahun dah tergendala dari tarikh aku ke Bangkok ni. Entah bila nak uploadnya.


Aku tak ingat station mana aku turun, tapi kat bawah train station tu, ada lah tempat tunggu bus. Memang nak pergi ke Erawan Museum tu, lepas naik train, kena naik bus. Cumanya, tak tau pulak bus yang mana. 

Kebetulan masa yang sama ada mak cik Thailand tengah tunggu bus kat bus stand tu. Pergi lah tanya kat dia, nak pergi ke Erawan Museum tu, nak naik bus nombor berapa? Boleh dia bantai jawab kena tunggu bus ke seberang jalan. Aku pun dah pelik. Kalau tunggu bus kat seberang sana, kiranya macam patah balik ke area tempat hostel aku tu lah. Jadi co-traveler aku percaya bulat bulat lah kata makcik tu, dia ajak aku tunggu bus kat seberang jalan. Aku macam tak nak percaya kata makcik tu, sebab firasat aku memang kata makcik tu tak betul. Tapi apakan daya. Peta pun tak ada, aku ikut je lah tunggu bus di seberang jalan.


Ok. Dah naik bus. Lima minit... Sepuluh minit... Tak sampai sampai. Batang hidung erawan pun aku tak nampak. By the way, erawan tu bahasa thailand untuk gajah. Dua puluh minit kemudian... Aku rasa macam familiar je jalan yang bus tu lalu. Aku toleh kiri kanan tak puas hati.

Hah! Memang betul pun firasat aku. Mak cik tu penipu! Aku sekarang berada di area Pratunam market yang aku pergi masa first day tu. Area dekat dekat dengan hostel aku tu. Grrr! Aku punya lah hangin kat co-traveler aku tu. Membebel bebel aku. Membazir duit train RM5.50 seorang ok!

Tapi akhirnya, lepas mencari jalan yang betul, naik train lagi sekali, dan bus kearah yang betul, aku pun nampak lah gajah besar. Fuhhh. Nasib baik kau. Kalau tak mau hangin lagi. 


Erawan Museum ni tak ada apa pun sebenarnya, cuma interior dia, decorationnya diperbuat daripada ceramic. Lepas tu dalam tu macam ada tulis sejarah untuk tiga agama utama dekat Thailand ni kot, Kristian, Budhha dengan Hindu.
















Lepas tu, kat dalam Erawan Museum ni, ada la macam brochure dengan mini pameran untuk tempat tempat lain yang pereka Erawan Museum ni buat. Salah satunya Ancient Siam. Aku macam hesitate nak pergi. Entrance fee dia mahal. Tapi co-traveler aku macam nak sangat je pergi. Lagipun dah tak ada program lepas ke Erawan Museum ni selain merayap sekitar Bangkok. Aku pun turutkan je lah untuk pegi ke Ancient Siam tu. Duit pun banyak lagi, baki dari hari hari yang sebelum ni.

Tapi, masalah lagi bila tak tau jalan nak ke Ancient Siam ni. Hahahha. Mujurlah ada perempuan boleh berbahasa Inggeris. Dia pulak nak ke arah yang sama. Dia pun ajak lah aku naik tuk tuk. Punyalah panas hari tu. Mengantok jadinya. Sampai tertido tido aku dalam tuk tuk tu.

Bila dah sampai, waktu pun dah pukul 3 petang macam tu. Ancient siam ni pulak besar. Dia macam taman yang ada semua monument monument berskala kecil yang ada kat Thailand ni. Co-traveler aku pulak, dia nampak kereta kecik yang macam kat tempat golf tu, aku tak tau nak panggil kereta apa namanya haa, dia pun ajak lah sewa kereta tu. Mahai pun mahai la. Asalkan dapat pusing satu taman tu. Lagipun tempat tu tutup pukul 6 petang, mana mungkin nak pusing tempat tu dengan berjalan kaki dalam masa 3 jam je kan. Tak dapat pusing semua tempat, lagi membazir kan?







Erm, tak dapat floating market di Bang Khu Wiang mahupun Damnoen Saduak, kat sini pun jadi lah.








Haaa, lepas dah seronok seronok drive dalam Ancient Siam tu, tiba lah masa untuk balik. Cadang nak ke Khaosan road malam ni. Macam biasalah masalah hari ni. Sesat barat. Pergi pandai, balik tak tau nak naik apa. Aku cakap kat co-traveler aku, kita naik je lah tuk tuk apa apa yang ada, tak kan nak tunggu je tepi jalan ni sampai malam kot. Dah naik tuk tuk tu, kita turun ke la mana mana yang nampak familiar. Tapi dia tak bersetuju. Takut sesat lagi teruk. Tapi aku ni bukan jenis penyabar. Aku nak jugak naik mana mana tuk tuk. Sekurang kurang nya aku move around daripada nak tunggu satu tempat je, menunggu apa aku pun tak tau. 


Hihihi. Lepas naik tuk tuk tu, memang dia jalan kearah yang aku datang mula mula tadi. Tiba tiba dia belok kiri pulak dah. Dia belok kiri, memang konfem lagi sesat. Aku pun cepat cepat turun dari tuk tuk tu. Berjalan mencari apa yang ada untuk dibuat petunjuk. Aku nampak balai polis. Aku suruh co-traveler aku pergi tanya polis tu, macam mana nak balik ke Surasak. Tapi dia tak nak. Dia nekad nak tunggu bus. Sebab dia ada nampak bus lalu lalang kat bahu jalan sana tuuu. Sebenarnya dia tengah bengang masa tu. Sebab aku buat perjalanan kali ini lagi sesat. Alarh, nama pun travel. Tak traveler lah kalau tak sesat kan? Hahahah

Akhirnya, lepas naik bus tu, sampai lah di satu kawasan yang agak familiar. Aku tak ingat turun kat mana. Aku pun tak tau macam mana co-traveler aku tau nak naik bus mana. Psikik agaknya. Haih, nasib lah jumpa jalan pulang. Kalau tak jadi buruh Thailand aku.

Jadi, dari tempat aku turun bus tu, jalan jalan, sampai pulak ke area Siam Discovery ni. Tak nampak dah lah bayang bayang Khaosan Road tu. Memang dah lewat masa tu. Pergi makan di MBK centre macam biasa, menikmati Jimbaran Chicken di malam terakhir di Bangkok, lepas tu merayap di kawasan sekitarnya.



Masa ni ada opening Siam Centre ni. So macam disco sikit lah rasanya haa. Pengajarannya hari ni, kalau firasat tu kata jalan tu tak betul, jangan lah ikut. Tapi bab suruh bersabar tu, memang tak dapat aku nak tolong apa apa, sebab aku tak suka nak tunggu tunggu ni. Hihihi

1 comment:

Unknown said...

Heheh bagus sesat2 ni sekali sekala.. sapa yang kata tak penah sesat kt oversea memang poyo je..jom sesat bebanyak lagi hahaha